حديث و آيات: وجوب فرو گذاشتن شبهه ها

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : إنّما الاُمورُ ثلاثةٌ : أمرٌ بَيِّنٌ رُشدُهُ فَيُتَّبَعُ ، و أمرٌ بَيِّنٌ غَيُّهُ فَيُجتَنَبُ ، و أمرٌ مُشكِلٌ يُرَدُّ عِلمُهُ إلى اللّه ِ و إلى رسولِهِ ، قالَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله : حَلالٌ بَيِّنٌ ، و حَرامٌ بَيِّنٌ ، و شُبُهاتٌ بَينَ ذلكَ ، فَمَن تَرَكَ الشُّبُهاتِ نَجا مِنَ المُحَرَّماتِ ، و مَن أخَذَ بِالشُّبُهاتِ ارتَكَبَ المُحَرَّماتِ و هَلَكَ مِن حيثُ لا يَعلَمُ .حديث
امام صادق عليه السلام : امور سه گونه اند : امرى كه درستى آن روشن است ، پس بايد آن را دنبال كرد، امرى كه نادرستى اش آشكار است ، پس بايد از آن دورى نمود ، و امرى مبهم است ، پس بايد علم آن را به خدا و رسولش ارجاع داد . رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود : حلالى روشن وجود دارد و حرامى روشن و در اين ميان امورى است مشتبه و مبهم ؛ پس هر كه شبهات را رها كند ، از حرامها نجات يابد و هر كه شبهات را پى گيرد مرتكب حرامها شود و ندانسته به هلاكت در افتد .