حديث و آيات: اسم اعظم خدا
عنه عليه السلام : إنَّ اللّه َ عَزَّ و جلَّ جَعَلَ اسمَهُ الأعظَمَ على ثلاثَةٍ و سَبعينَ حَرفا ، فَأعطى آدَمَ مِنها خَمسةً و عِشرينَ حَرفا ، و أعطى نُوحا مِنها خَمسةً و عِشرينَ حَرفا ، و أعطى مِنها إبراهيمَ ثمانيةَ أحرُفٍ ، و أعطى موسى مِنها أربَعةَ أحرُفٍ ، و أعطى عيسى مِنها حَرفَينِ و كانَ يُحيِي بِهِما المَوتى و يُبرِئُ الأكمَهَ و الأبرَصَ ، و أعطى
محمّدا اثنَينِ و سَبعينَ حَرفا ، و احتَجَبَ حَرفا لِئلاّ يُعلَمَ ما في نفسِهِ و يَعلَمُ ما في نَفسِ العِبادِ .
امام صادق عليه السلام : خداوند عزّ و جلّ اسم اعظم خود را بر هفتاد و سه حرف نهاد ؛ از آن شمار، بيست و پنج حرف به آدم داد و بيست و پنج حرف به نوح و هشت حرف به ابراهيم و چهار حرف به موسى و دو حرف به عيسى كه به كمك آن دو، مردگان را زنده مى كرد و كوران مادر زاد و مبتلايان به پيسى را شفا مى بخشيد و هفتاد و دو
حرف به محمّد داد و يك حرف را دريغ
داشت ، تا از آنچه در ذات اوست بر كسى معلوم نشود ، در حالى كه او از آنچه درون بندگان مى گذرد آگاه است .