حديث و آيات: تحريف اسلام
الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ مِن خُطبَةٍ لَهُ في المَلاحِمِ ـ : فعِندَ ذلكَ أخَذَ الباطِلُ مَآخِذَهُ ··· و كانَ أهلُ ذلكَ الزمانِ ذِئابا ، و سَلاطِينُهُ سِباعا ، و أوساطُهُ اُكّالاً ، و فُقَراؤهُ أمواتا ، و غارَ الصِّدقُ ، و فاضَ الكَذِبُ ، و استُعمِلَتِ المَوَدَّةُ باللِّسانِ و تَشاجَرَ الناسُ بالقُلُوبِ ، و صارَ الفُسُوقُ نَسَبا و العَفافُ عَجَبا ، و لُبِسَ الإسلامُ لُبسَ الفَروِ مَقلُوبا .
امام على عليه السلام ـ در خطبه اى كه طىّ آن به فتنه و فساد و خون ريزيهاى آينده اشاره مى كند ـ فرمود : در آن هنگام باطل در مواضع خود جاى گيرد و استوار شود . . . مردمِ آن زمان گرگ باشند و فرمانروايانشان درنده و مردمان متوسط، خورنده و فقيران ، [همانند ]مُرده ، راستى بخشكد و دروغ برجوشد ، مردم ، به زبان با هم دوستى كنند ، و در دل با هم دشمنى ورزند ، فسق و فجور باعث نسب (شرافت) شود و پاكدامنى ، مايه شگفتى باشد و اسلام مانند پوستينِ وارونه پوشيده شود .