حديث و آيات: تشويق به اميد واقعى

عنه عليه السلام ـ مِن كتابِهِ إلى زيادٍ ـ : أ تَرجُو أن يُعطِيَكَ (يُؤتِيَكَ) اللّه ُ أجرَ المُتَواضِعِينَ و أنتَ عِندَهُ مِن المُتَكَبِّرِينَ ؟! و تَطمَعُ ـ و أنتَ مُتَمَرِّغٌ في النَّعِيمِ ، تَمنَعُهُ الضَّعيفَ و الأرمَلَةَ ـ أن يُوجِبَ لكَ ثَوابَ المُتَصدِّقِينَ ؟! و إنّما المَرءُ مَجزِيٌّ بما أسلَفَ، و قادِمٌ عَلى ما قَدَّمَ .حديث
امام على عليه السلام ـ در نامه خود به زياد ـ نوشت : آيا در حالى كه نزد خداوند از متكبّرانى ، اميد دارى كه پاداش فروتنان را به تو دهد، و در حالى كه در نعمت غوطه ورى و آن را از مستمندان و بيوه زنان دريغ مى دارى ، چشم طمع به ثواب صدقه دهندگان دوخته اى؟ همانا آدمى در برابر كارهايى كه پيشاپيش فرستاده است پاداش مى بيند و نزد آنچه فرستاده است مى رود .