حديث و آيات: عوامل فرو رفتن در گناهان
نهج البلاغة عنه عليه السلام ـ و قد مَرَّ بِقَتلَى الخوارِجِ يومَ النَّهْرَوانِ ـ : بُؤسـاً لَكُم ، لَقد ضَرَّكُم مَن غَرَّكُم ، فقيلَ لَهُ : مَن غَرَّهُم يا أميرَ المؤمنينَ ؟ فقالَ : الشيطانُ المُضِلُّ ، و الأنفُسُ الأمّارَةُ بِالسُّوءِ ، غَرَّتهُم بالأمانِيِّ ، و فَسَحَت لَهُم بالمَعاصِي ، و وَعَدَتهُمُ الإظهارَ، فَاقتَحَمَتْ بهِمُ النارَ .
نهج البلاغة : امام على عليه السلام در هنگام گذر بر كشتگان خوارج در جنگ نهروان ـ فرمود : اى تيره بختان! آن كس كه فريبتان داد، به شما زيان رساند . عرض شد : اى امير المؤمنين! چه كسى فريبشان داد؟ فرمود : شيطانِ گمراه كننده و نفْسهاى فرمان دهنده به بدى، آنان را به آرزوهاى خام فريب داد و ميدان نافرمانى و گناه را براى آنان گسترد و نويد پيروزى شان داد و سپس آنان را در آتش فرو افكند .