حديث و آيات: خانه هاى ذكر

الكافي عن أبي حمزة الثمالي : ـ عن الإمامِ الباقرِ عليه السلام أنّه قالَ لِقَتادَةَ ـ : مَن أنتَ ؟ قالَ : أنا قَتادَةُ بنُ دِعامةَ البصريُّ، فقالَ لَهُ أبو جعفرٍ عليه السلام : أنتَ فقيهُ أهلِ البصرةِ ؟ قالَ : نَعَم ··· فَسَكَتَ قَتادَةُ طويلاً ثُمّ قالَ : أصلَحَكَ اللّه ُ ، و اللّه ِ لَقَد جَلَستُ بَينَ يَدَيِ الفُقَهاءِ و قُدّامَ ابنِ عبّاسٍ فما اضطَرَبَ قَلبِي قُدّامَ واحدٍ مِنهُم ما اضطَرَبَ قُدّامَكَ!
فقالَ لَهُ أبو جعفرٍ عليه السلام : وَيحَكَ أ تَدرِي أينَ أنتَ ؟! أنتَ بَينَ يَدَي «بُيوتٍ أذِنَ اللّه ُ أنْ تُرْفَعَ وَ يُذْكَر فيهَا اسمُه» ، فَأنتَ ثَمَّ ، و نحنُ اُولئكَ
فقالَ لَهُ قَتادَةُ : صَدَقتَ و اللّه ِ جَعَلَنِيَ اللّه ُ فِداكَ ، و اللّه ِ ما هي بيوتَ حِجارةٍ و لا طِينٍ .حديث
الكافى ـ به نقل از أبو حمزة الثمالى ـ : امام باقر عليه السلام به قتاده فرمود : تو كيستى؟ عرض كرد : من قتاده پسر دعامه بصرى هستم . امام عليه السلام به او فرمود : تو فقيه اهل بصره هستى؟ عرض كرد : آرى . . . پس ، قتاده مدّت زيادى خاموش ماند و سپس گفت : خدايت شايسته بدارد! به خدا سوگند من در حضور فقيهان و در برابر ابن عباس نشسته ام، اما در حضور هيچ يك از آنان دلم چنان نلرزيد كه در برابر شما لرزيد! امام عليه السلام به او فرمود : واى بر تو! آيا مى دانى كجا هستى؟ تو در برابر «خانه هايى كه خداوند رخصت داده است تا ارجمندش دارند و نامش در آنها ياد شود» قرار دارى . اين خانه ها ما هستيم و تو در برابر آنها هستى. قتاده عرض كرد : به خدا راست مى گويى ، خدا مرا فداى تو كند ، به خدا قسم منظور از اين خانه ها، خانه هاى سنگى و گِلى نيست .