حديث و آيات: پيشدستى در دعا
الإمامُ الصّادقُ عليه السلام : مَن تَقَدَّمَ في الدُّعاءِ استُجيبَ لَهُ إذا نَزَلَ بِهِ البَلاءُ ، و قالَتِ المَلائكَةُ : صَوْتٌ مَعروفٌ ، وَ لَم يُحجَبْ عَنِ السَّماءِ ، وَ مَن لَم يَتَقَدَّمْ في الدُّعاءِ لَم يُستَجَبْ لَهُ إذا نَزَلَ بِهِ البَلاءُ وَ قالَتِ المَلائكَةُ : إنَّ ذَا الصَّوتَ لا نَعرِفُهُ .
امام صادق عليه السلام : كسى كه در دعا كردن پيشدستى كند (هميشه دعا كند نه فقط موقع بلا و گرفتارى) ، هرگاه بلا بر او نازل شود، دعايش اجابت گردد و فرشتگان گويند : صدايى آشناست و از آسمان (درگاه خدا) پوشيده نمانَد . اما كسى كه در دعا كردن پيشدستى نكند ، چون بلا به او رسد، دعايش مستجاب نشود و فرشتگان گويند : ما اين صدا را نمى شناسيم .