حديث و آيات: علّت تحريم شراب

الإمامُ الصّادقُ عليه السلام ـ عِندَ ما سألَهُ المُفَضّلُ عن عِلَّةِ تَحريمِ الخَمرِ ـ : حَرّمَ اللّه ُ الخَمرَ لِفِعْلِها و فَسادِها ، لأنّ مُدْمِنَ الخَمرِ تُورِثُهُ الارْتِعاشَ ، و تَذهَبُ بنُورِهِ ، و تَهْدِمُ مُرُوّتَهُ ، و تَحْمِلُهُ على أنْ يَجْتَرئَ على ارتِكابِ المَحارِمِ ، و سَفْكِ الدِّماءِ ، و رُكوبِ الزِّنا ، و لا يُؤمَن إذا سَكِرَ أنْ يَثِبَ على حُرَمِهِ و لا يَعْقِلُ ذلكَ ، و لا يَزيدُ شارِبَها إلاّ كُلَّ شَرٍّ .حديث
امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به سؤال مفضّل از علّت تحريم شراب ـ فرمود : خداوند شراب را به علّت تأثير بد و فسادى كه به وجود مى آورد حرام كرد ؛ زيرا ميگسار دچار رعشه [در اندام ]مى شود ، و شراب نورانيت و جوانمردى و مروتش را از بين مى برد و او را در ارتكاب كارهاى حرام و خونريزى و زنا، گستاخ مى كند و اين خطر برايش وجود دارد كه چون مست و لا يعقل شود به محارم خود تجاوز كند . شراب بر شراب خوار جز شر و بدى نمى افزايد .