حديث و آيات: آفرينش كوهها
عنه عليه السلام : و جَبَلَ جَلاميدَها ، و نُشُوزَ مُتونِها و أطْوادِها، فأرْساها في مَراسيها ، و ألْزَمَها قَراراتِها ، فمَضَتْ رُؤوسُها في الهَواءِ ، و رَسَتْ اُصولُها في الماءِ ، فأنْهَدَ جبالَها عَن سُهولِها ، و أساخَ قَواعِدَها في مُتونِ أقْطارِها و مَواضِعِ أنْصابِها ، فأشْهَقَ قِلالَها ، و أطالَ أنْشازَها ، و جَعَلَها للأرضِ عِمادا ، و أرَّزَها فيها أوْتادا ، فسَكَنَتْ على حَرَكَتِها .
امام على عليه السلام : و صخره ها و تپّه هاى بلند و كوههاى زمين را آفريد و آنها را در جاهاى خود استوار نگاهداشت ؛ پس ستيغ كوهها، در فضا برافراشته شد و ريشه هاى آنها در آب فرو رفت و كوههاى آن را از پستيها و دشتهايش برآمده ساخت و ريشه هاى آنها را در دل زمينهاى اطرافشان و جاهايى كه برقرار هستند فرو برد ، قلّه هاى آنها را به سوى آسمان كشيد و نوك آنها را دراز گردانيد ، آنها را تكيه گاه زمين و ميخهاى نگهدارنده آن قرار داد ؛ پس زمين در عين متحرّك بودن، آرام گرفت .