حديث و آيات: كسانى كه نبايد به آنها امانت سپرد
عنه عليه السلام :مَن عَرفَ مِن عبدٍ مِن عبيدِ اللّه كِذْبا إذا حَدّثَ و خِيانةً إذا ائْتُمنَ ثُمّ ائْتَمنَهُ على أمانةِ اللّه ِ كانَ حقّا علَى اللّه ِ عزّ و جلّ أنْ يَبْتَلِيَهُ فيها ، ثُمّ لا يُخْلِفَ علَيهِ و لا يَأجُرَهُ
.
.
امام باقر عليه السلام :اگر كسى دروغى از بنده اى از بندگان خدا بشنود و خيانتى از او ببيند و با اين حال، او را بر امانت خدا، امين قرار دهد، سزاوار است كه خداوند عزّ و جلّ او را درباره اين امانت [كه به خائن سپرده ]گرفتار سازد و عوض و پاداشى هم [در برابر آن امانت از دست رفته] به وى ندهد.