حديث و آيات: 238. خدايا! موفّقم بگردان

امام باقر عليه السلام: ـ لَمّا ذُكِرَ عِنْدَهُ الاَغْنِيَاءَ مِنَ الشّيعةِ، فَـكَاَ نَّهُ كَرِهَ ما قيلَ فيهِمْ، فَقالَ ـ : اِذا كانَ المُؤْمِنُ غَنيّا رَحيما وَصولاً، لَهُ مَعْرُوفٌ اِلى اَصْحابِهِ، اَعْطاهُ اللّه ُ اَجْرَ ما يُنْفِقُ فِى البِرِّ اَجْرَهُ مَرَّتَيْنِ ضِعْفَيْنِ لاَِنَّ اللّه َ تَعالى يَقولُ فى كِتابِهِ «وَ ما اَمْوالُـكُمْ وَ لا اَوْلادُكُمْ بِالَّتى تُقَرِّبُـكُمْ عِنْدَنا زُلْفى اِلاّ مَنْ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحا فَاُولئِكَ لَهُمْ جَزاءُ الضِّعْفِ بِما عَمِلوا وَ هُمْ فِى الغُرُفاتِ آمِنونَ»؛ حديث
در حضور امام باقر عليه السلام از شيعيان ثروتمند سخن به ميان آمد. به نظر رسيد كه حضرت از سخنانى كه در باره آنها گفته شد، خوششان نيامد و فرمودند: چنانچه مؤمنِ ثروتمند، مهربان و بخشنده باشد و به يارانش نيكى و احسان كند، خداوند، مزد آنچه را در كارهاى نيك خرج مى كند، دو برابر به او مى دهد؛ زيرا خداى تعالى در كتاب خود مى فرمايد: «اموال و فرزندانتان، هرگز شما را نزد ما مقرَّب نمى گردانند، مگر كسانى [از شما ]را كه ايمان بياورند و عمل صالح انجام دهند، كه در مقابل آنچه انجام داده اند، پاداششان چندين برابر خواهد بود و آنان در خانه هاى بهشت، آسوده خاطرند».