حديث و آيات: 68. آفرين بر قبول شدگان

امام صادق عليه السلام: اِنَّ فيما اَوحَى اللّهُ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ اِلى موسَى بنِ عِمرانَ عليه السلام: يا موسَى بنَ عِمرانَ! ماخَلَقْتُ خَلْقا اَحَبَّ اِلَىَّ مِنْ عَبْدِىَ الْمُؤْمِنِ، فَاِنّى اِنَّما اَبْتَليهِ لِما هُوَ خَيرٌ لَهُ، وَ اُعافيهِ لِما هُوَ خَيرٌ لَهُ، وَ اَزْوى عَنْهُ ما هُوَ شَرٌّ لَهُ لِمَا هُوَ خَيرٌ لَهُ، وَ اَ نَا اَعْلَمُ بِما يَصْلُحُ عَلَيهِ عَبْدى، فَلْيَصْبِرْ عَلى بَلائى، وَ لْيَشْكُرْ نَعْمَائى، وَ لْيَرْضَ بِقَضائى، اَكْتُبْهُ فِى الصِّدّيقينَ عِندى اِذا عَمِلَ بِرِضائى وَ اَطاعَ اَمْرى؛ حديث
از وحى هاى خدا به موسى بن عمران عليه السلام بود كه: اى موسى بن عمران! آفريده اى را نيافريده ام كه نزد من محبوب تر از بنده مؤمنم باشد. بنا بر اين، او را گرفتار مى كنم، در جايى كه برايش بهتر است و به او آسايش مى بخشم، در جايى كه برايش بهتر است و از او آنچه را كه برايش بد است مى گيرم و از آن محرومش مى كنم؛ زيرا برايش بهتر است. و من بهتر مى دانم كه چه چيز به صلاح بنده من است. پس بايد كه بر بلاى من صبور و از نعمت هايم سپاسگزار و بر خواست من خشنود باشد، كه او را در شمار بندگان راستين خود خواهم نوشت، اگر به رضاى من عمل كند و دستورم را فرمان برد.