احادیث امام صادق علیه السلام

امام صادق عليه السلام: رسول خدا صلي الله عليه و آله در سفرى از مركب خود پياده شد و پنج سجده به جاى آورد. چون بر مركب نشست، يكى از اصحابش عرض كرد: اى رسول خدا، ما كارى از شما ديديم كه قبلاً نكرده بوديد! حضرت فرمود: آرى، جبرئيل عليه السلام نزد من آمد و بشارتم داد كه على، اهل بهشت است و من به شكرانه آن در پيشگاه خداى متعال سجده كردم. چون سر برداشتم گفت: فاطمه هم اهل بهشت است و من به شكرانه آن نيز خداى متعال را سجده كردم. چون سربرداشتم گفت: حسن و حسين، سرور جوانان بهشتى اند و من باز به شكرانه آن خداى متعال را سجده كردم، چون سربرداشتم گفت: دوستدار آنان نيز اهل بهشت است و من براى خداى متعال، سجده شكر به جاى آوردم. چون سربرداشتم گفت: و هركس دوستدار ايشان را دوست بدارد، او نيز اهل بهشت است و من باز به شكرانه آن، در پيشگاه خداى متعال سجده كردم.

امام صادق عليه السلام: مؤمن براى خويشاوند خود شفاعت مى كند، مگر اين كه ناصبى باشد. در حقّ ناصبى، حتى اگر پيامبرى مرسل يا فرشته اى مقرّب هم شفاعت كنند، شفاعت پذيرفته نمى شود.

امام صادق عليه السلام: هركس خوشحال مى شود كه بداند خداوند او را دوست مى دارد، طاعت خدا را به كار بندد و از ما پيروى كند. مگر اين سخن خداى عز و جلرا به پيامبرش نشنيده است كه: «بگو: اگر خدا را دوست داريد پس از من پيروى كنيد تا خدا شما را دوست بدارد و گناهانتان را بيامرزد» ؟ به خدا قسم، هيچ بنده اى نيست كه خدا را اطاعت كند، مگر اين كه خداوند در اطاعت او، پيروى از ما را وارد كند و به خدا قسم، هيچ بنده اى نيست كه از ما پيروى كند، مگر اين كه خداوند دوستش بدارد و به خدا قسم، هيچ بنده اى نيست كه پيروى از ما را فرو گذارد، مگر اين كه دشمن ما شود و به خدا قسم، هيچ بنده اى نيست كه ما را دشمن بدارد، مگر اين كه خدا را نافرمانى كند و هركه با معصيت خدا از دنيا رود، خداوند او را خوار سازد و در آتش سرنگون كند و سپاس و ستايش خداى را كه پروردگار جهانيان است.

امام صادق عليه السلام: رسول خدا صلي الله عليه و آله به على و حسن و حسين عليهم السلامنگاه كرد و سپس گريست و فرمود: پس از من، شما را تضعيف خواهند كرد.

امام صادق عليه السلام: رسول خدا صلي الله عليه و آله هنگام احتضار، از هوش رفت و فاطمه عليهاالسلامشروع به گريه كرد. پيامبر به هوش آمد، [شنيد] فاطمه مى گويد: اى رسول خدا، بعد از تو، چه بر سر ما خواهد آمد؟! پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود: به خدا قسم كه شما را بعد از من، تضعيف خواهند كرد.

امام صادق عليه السلام: اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: دنيا پس از چموشيهايش، دوباره به ما روى خواهد كرد و مهربان خواهد شد، آن گونه كه ماده شتر بدخوى، با بچه خود مهربان مى شود. سپس اين آيه را قرائت كرد: «و مى خواهيم بر كسانى كه در زمين فرودست نگه داشته شده اند، منّت نهيم و آنان را پيشوايان (مردم) قرار دهيم و ايشان را وارث (زمين) كنيم» .

امام صادق عليه السلام: ما را ايّام و دولتى است كه هر زمان خداوند بخواهد، آن را خواهد آورد.

امام صادق عليه السلام: بلا و گرفتاريها از ما آغاز مى شود و سپس به شما مى رسد و آسايش و رفاه نيز از ما آغاز مى گردد و آن گاه به شما مى رسد. سوگند به آن كس كه بدو سوگند ياد مى شود، بى گمان خداوند به دست شما پيروزى حاصل مى كند، همان گونه كه با سنگريزه (در واقعه اصحاب فيل) پيروزى به بار آورد.

امام صادق عليه السلام: از پدرم درباره آيه «و همگى با مشركان بجنگيد، همان گونه كه آنان همگى با شما مى جنگند» و آيه «تا فتنه اى بر جاى نماند و دين، يكسره از آنِ خدا گردد» سؤال شد؛ فرمود: زمان تأويل (و تحقق) اين آيه هنوز نرسيده است. بعد از قيام قائم ما، كسانى كه او را درك مى كنند خواهند ديد كه تأويل (و تحقق) اين آيه چگونه است. و دين محمّد تا به هرجا كه شب مى رسد گسترش مى يابد تا اين كه ـ همچنان كه خداوند مى گويد ـ اثرى از شرك [مشرك]، بر روى زمين باقى نماند.

امام صادق عليه السلام: درباره معناى آيه «خدا به كسانى از شما كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده اند، وعده داده است كه حتماً آنان را در زمين جانشين قرار دهد، همان گونه كه كسانى را كه پيش از آنان بودند، جانشين قرار داد و آن دينى را كه برايشان پسنديده است به سودشان مستقر كند و بيمشان را به ايمنى مبدّل گرداند تا مرا عبادت كنند و چيزى را با من شريك نسازند» ـ فرمود: اين آيه، درباره قائم و ياران او نازل شده است