امام على عليه السلام : چيزى مانند تقوا، دين (ديندارى) را درست نكرد.
عنه عليه السلام : إنّ تَقوَى اللّه ِ عِمارَةُ الدِّينِ و عِمادُ اليَقينِ ، و إنّها لَمِفتاحُ صَلاحٍ و مِصباحُ نَجاحٍ .
امام على عليه السلام : پرواى از خدا مايه آبادى دين [شخص] و تكيه گاه يقين است و آن كليد صلاح و چراغ نجات است.
عنه عليه السلام : إنّ تَقوَى اللّه ِ مِفتاحُ سَدادٍ ، و ذَخيرَةُ مَعادٍ ، و عِتقٌ مِن كُلِّ مَلَكَةٍ ، و نَجاةٌ مِن كُلِّ هَلَكَةٍ ، بِها يَنجَحُ الطّالِبُ ، و يَنجو الهارِبُ ، و تُنال الرَّغائبُ .
امام على عليه السلام : تقواى خدا كليد پاكى و درستى و اندوخته اى براى بازگشتگاه و باعث آزادى از هر بندگى و رهايى از هر نابودى است. به وسيله تقواست كه جوينده به مطلوبش مى رسد و گريزانِ [از عذاب و كيفر الهى ]رهايى مى يابد و به خواست ها رسيده مى شود.
امام على عليه السلام : سبب درستى ايمان، تقواست.
عنه عليه السلام : إنّ تَقوَى اللّه ِ حَمَت أولياءَ اللّه ِ مَحارِمَهُ ، و ألزَمَت قُلوبَهُم مَخافَتَهُ ، حتّى أسهَرَت لَيالِيَهُم ، و أظمَأت هَواجِرَهُم ، فأخَذوا الرّاحَةَ بِالنَّصَبِ ، و الرِّيَّ بِالظَّمأِ، و استَقربوا الأجَلَ فبادَروا العَمَلَ .
امام على عليه السلام : تقواى خدا، دوستان خدا را از ارتكاب حرام هايش نگه داشت و ترس از او را قرين دل هايشان ساخت، تا بدان جا كه شب ها بيدارشان نگه داشت و در روزهاى گرم به تحمّل تشنگى (روزه دارى) وا داشت و رنج را بر آسايش و تشنگى را بر سيرابى ترجيح دادند و اجل را نزديك ديدند و به كار و عمل شتافتند.
عنه عليه السلام : ذِمَّتي بما أقولُ رَهينَةٌ و أنا بِهِ زَعيمٌ : إنَّ مَن صَرَّحَت لَهُ العِبَرُ عمّا بَينَ يَدَيهِ من المَثُلاتِ حَجَزَتهُ التَّقوى عَن تَقَحُّمِ الشُّبُهاتِ··· ألا و إنَّ الخَطايا خَيلٌ شُمُسٌ حُمِلَ علَيها أهلُها و خُلِعَت لُجُمُها فَتَقَحَّمَت بِهِم في النّارِ ، ألا و إنّ التَّقوى مَطايا ذُلُلٌ حُمِلَ علَيها أهلُها و اُعْطُوا أزِمَّتَها فأورَدَتهُمُ الجَنَّةَ .
امام على عليه السلام : گردنم به آنچه مى گويم گرو باشد و درستى آن را ضمانت مى كنم كه: هر كس با ديده عبرت بين به كيفرهايى كه بر سر پيشينيان آمده است بنگرد، تقوا او را از فرو رفتن در شبهات باز مى دارد··· بدانيد كه گناهان همچون اسبان چموش سركشى هستند كه گنهكاران بر آنها سوارند و لگام هايشان رها گشته. چنين اسبانى سواران خود را در آتش فرو اندازند. بدانيد كه تقوا همچون مركب هايى رام هستند كه پرهيزگاران بر آنها سوارند و افسارهاى آنها را گرفته اند. چنين مركب هايى سواران خود را به بهشت مى برند.
عنه عليه السلام : ألا و بِالتَّقوى تُقطَعُ حُمَةُ .
الخَطايا، و بِاليَقينِ تُدرَكُ الغايَةُ القُصوى .
امام على عليه السلام : بدانيد كه با [وجود ]تقواست كه نيش [زهرآلود ]گناهان كنده مى شود و با [وجود ]يقين است كه به هدف نهايى مى توان رسيد.
امام على عليه السلام : هر كه درختان تقوا بكارد، ميوه هاى هدايت بچيند.
امام على عليه السلام : شخص با تقوا در راه رستگارى قدم برمى دارد و از فساد دورى مى كند و در كار ساختن معاد حريص است.
عنه عليه السلام : أينَ العُقولُ المُستَصبِحَةُ بمَصابِيحِ الهُدى ، و الأبصارُ اللاّمِحَةُ إلى مَنارِ التَّقوى ؟! .
امام على عليه السلام : كجايند خردهاى پرتو گرفته از چراغ هاى هدايت و ديدگان دوخته شده به مناره هاى تقوا!