عنه عليه السلام : فاتَّقوا اللّه َ ـ عِبادَ اللّه ِ ـ تَقِيَّةَ ذِي لُبٍّ ، شَغَلَ التَّفَكُّرُ قَلبَهُ ··· ، و ظَلَفَ الزُّهدُ شَهَواتِهِ .
.
امام على عليه السلام : پس، از خدا پروا كنيد، ـ اى بندگان خدا ـ همچون پرواى خردمندى كه انديشيدن [درباره مبدأ و معاد] دل او را مشغول ساخته··· ، و بى رغبتى به دنيا جلو شهوت هايش را گرفته است.
امام على عليه السلام : هر كس به سراى ماندگار عشق ورزد ، لذّت ها را از ياد ببرد.
امام على عليه السلام : هر كه مشتاق بهشت باشد، از شهوت ها چشم پوشَد.
عنه عليه السلام : اُذكُرْ مَع كُلِّ لَذَّةٍ زَوالَها ، و معَ كُلِّ نِعمَةٍ انتِقالَها ، و مَع كُلِّ بَلِيَّةٍ كَشفَها ؛ فإنّ ذلكَ أبقى للنِّعمَةِ، و أنفى لِلشَّهوَةِ، و أذهَبُ لِلبَطَرِ، و أقرَبُ إلَى الفَرَجِ ، و أجدَرُ بكَشفِ الغُمَّةِ و دَرْكِ المَأمولِ .
امام على عليه السلام : با هر لذّتى به سر آمدن آن را به ياد آر و با هر نعمتى از كف رفتن آن را و با هر گرفتارى و بلايى برطرف شدن آن را؛ زيرا اين يادآورى، در پايندگى نعمت و زدودن شهوت و از بين بردن گردنكشى مؤثّرتر است و به گشايش نزديكتر و در برطرف ساختن غم و اندوه و رسيدن به آرزو سزاوارتر.
امام على عليه السلام : با سركوب كردن نفْس در برابر آن ايستادگى كن، تا پيروز شوى.
عنه عليه السلام ـ في وَصيَّتِهِ لِشُريحِ بنِ هانئٍ لَمّا جَعَلَهُ على مُقَدِّمَتِهِ إلَى الشّامِ ـ : اعلَمْ أنّكَ إن لَم تَردَعْ (تَرتَدِعْ) نَفسَكَ عَن كَثيرٍ مِمّا تُحِبُّ مَخافَةَ مَكروهٍ ، سَمَت بِكَ الأهواءُ إلى كَثيرٍ مِن الضَّرَرِ ، فكُنْ لِنَفسِكَ مانِعا رادِعا··· .
امام على عليه السلام ـ در سفارش به شريح بن هانى هنگامى كه او را سالار سپاه اعزامى خود به سوى شام كرد ـ فرمود: بدان كه اگر از ترسِ مواجه شدن با امرى ناخوشايند، نفْس خود را از بسيارى از آنچه دوست مى دارد باز ندارى، هوس ها تو را به سوى زيان هاى بسيارى مى كشانند. پس جلوى نفْس خود را بگير و آن را باز دار.
امام على عليه السلام : نَفْسَت را از خودت باز دار، تا فرمانبردار تو شود.
امام على عليه السلام : چگونه از شهوت باز ايستد كسى كه نگهدارى [لطف خداوند] او را يارى نكرده باشد؟!
امام على عليه السلام : برترين پارسايى، دورى كردن از شهوت هاست.
امام على عليه السلام : ترك شهوت، رأس پرهيزگارى است.