پناه بردن به خدا

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بار خدايا! به تو پناه مى برم از بخل و به تو پناه مى برم از بُزدلى و به تو پناه مى برم از اين كه به فروترين روزهاى زندگى (پيرى و فرتوتى) باز گردانده شوم و به تو پناه مى برم از فتنه گرى دنيا و به تو پناه مى برم از عذاب قبر.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بار خدايا! من به تو پناه مى برم از غم و اندوه و ناتوانى و كاهلى و بخل و بزدلى و سنگينىِ كمر شكنِ بارِ قرض و چيرگىِ مردمان [ بر اثر هرج و مرج ] .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بار خدايا! من از فقر به تو پناه مى برم.از كم داشت و خوارى به تو پناه مى برم. از اين كه ستم كنم يا به من ستم شود، به تو پناه مى برم.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بار خدايا! از چيرگى قرض و چيرگى دشمن و دشمن شاد شدن به تو پناه مى برم.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ هرگاه مى خواست سفر كند ـ مى گفت : بار خدايا! به تو پناه مى برم از رنجِ سفر و اندوه در بازگشت و كاستىِ بعد از فزونى و نفرين ستمديده و رو به رو شدن با صحنه ناخوشايند در خانواده و دارايى و فرزند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : بار خدايا! از بدى اعمالى كه انجام داده ام و بدى اعمالى كه هنوز انجام نداده ام، به تو پناه مى برم.

سنن النسائى ـ به نقل از عبد اللّه بن عمرو ـ : پيامبر صلى الله عليه و آله از چهار چيز به خدا پناه مى برد : دانشى كه سود نبخشد، دلى كه خاشع نباشد، دعايى كه شنيده (اجابت) نشود، و جانى كه سير نگردد.

امام على عليه السلام : بار خدايا! به تو پناه مى برم از سختىِ سفر و اندوهِ بعد از بازگشت و رو به رو شدن با صحنه ناگوار در ميان زن و فرزند و دارايى.

امام على عليه السلام : بار خدايا! به تو پناه مى برم از اين كه با وجودِ توانگرىِ تو، من تهيدست باشم، يا با وجودِ هدايتگرىِ تو، در گمراهى به سر برم، يا با آن كه قدرت و پادشاهى از آن توست، به من ستم شود، يا با آن كه زمام اختيار امور در دست توست، من مقهور و خوار گردم.

امام على عليه السلام : بار خدايا! به تو پناه مى برم از اين كه ظاهرِ مرا در نگاه چشمها نيكو گردانى و باطنم را، كه بر تو آشكار است ، زشت و ناپسند سازى.

امام صادق عليه السلام : از سنگين شدن بارِ قرض و چيرگىِ مردمان و در خانه ماندن زنان به خدا پناه بريد .

امام كاظم عليه السلام ـ در پاسخ به نامه محمّد بن ابراهيم كه نوشت : سرورم! اگر صلاح مى دانيد به من دعايى بياموزيد كه در تعقيب نمازهايم بخوانم و خداوند با آن دعا خير دنيا و آخرت را به من عطا فرمايد ـ فرمود: از شرّ دنيا و آخرت و از شرّ همه دردها به وجه كريم تو و عزّتت كه خيال طلبش هم به انديشه نيايد و نيز قدرتت كه هيچ چيز از آن جلو نگيرد، پناه مى برم.