خشنودى خلق و ناخشنودى خالق

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هركه خشنودى و ستايش مردم را با چيزى طلبد كه خدا را ناخشنود مى كند ، همان ستايندگان او ، نكوهشگر او خواهند شد و هركه طاعت خدا را بر خشم مردم ترجيح دهد ، خداوند او را از دشمنىِ هر دشمنى و حسادتِ هر حسودى و تجاوزِ هر تجاوزگرى نگه دارد و خداوند
عزّ و جلّ ياور و پشتيبان او باشد .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هركه براى جلب خشنودى مخلوقى ، آفريدگار را ناخشنود كند ، خداوند عزّ و جلّ آن مخلوق را بر او مسلّط گرداند .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هركه بخواهد ستايشهاى مردم را با معصيتهاى خدا به دست آورد ، ستاينده او به نكوهنده اش تبديل شود و هركه با ناخشنود كردن خدا، مردم را خشنود كند ، خداوند او را به آنان وا گذارد و هركه با ناخشنودى مردم، خدا را خشنود كند ، خداوند او را از شرّ و گزند آنان نگه دارد و هركه رابطه ميان خود و خدا را نيكو گرداند ، خداوند آنچه را ميان او و مردم است كفايت كند .

امام على عليه السلام ـ در نامه خود به محمّد بن ابى بكر ـ نوشت : اگر بتوانى كارى كنى كه براى خشنودى آفريده اى از آفريدگان خدا، پروردگارت را ناخشنود نكنى ، چنين كن ؛ زيرا [خشنودى] خدا جانشين هر خشنودى اى هست اما هيچ چيز جايگزين خشنودى خدا نمى شود .

امام حسين عليه السلام : هركه خشنودى خدا را با ناخشنودى مردم بطلبد ، خداوند او را از امور مردم بى نياز كند و هركه خشنودى مردم را با ناخشنود كردن خدا بجويد ، خداوند او را به مردم وا گذارد .

امام رضا عليه السلام : هركه براى خشنودىِ فرمانروايى ، خدا را ناخشنود سازد ، از دين خدا خارج شده است .

امام جواد عليه السلام : ناخشنودى كسى كه ستم خشنودش مى كند ، به تو زيان نرساند .

امام هادى عليه السلام : هركه از خدا بترسد، مردم از او بترسند و هركه خدا را فرمان برد، مردم از او فرمان برند و هركه آفريدگار را اطاعت كند، به ناخشنودى آفريدگان اعتنايى نورزد و هر كه آفريدگار را ناخشنود كند ، سزاوار است كه مورد خشم و ناخشنودى آفريدگان قرار گيرد .