هر كه را واعظى درونى نباشد

امام على عليه السلام : بدانيد كه هر كس واعظى درونى نداشته باشد، از جانب خداوند براى او نگهبانى نباشد.

امام على عليه السلام : بدانيد كه هر كس [از جانب خداوند] كمك نشود تا واعظ و بازدارنده اى درونى داشته باشد، نهى و اندرز ديگرى در او اثر نكند.

امام باقر عليه السلام : كسى كه خداوند براى او واعظى درونى قرار ندهد، موعظه هاى مردم هرگز در او سودمند نمى افتد.

امام صادق عليه السلام : هر كه واعظى قلبى و بازدارنده اى درونى و همدمى ارشاد كننده نداشته باشد، دشمنش بر گردن او سوار شود.