نقش پارسايى در عبادت

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : اگر چندان نماز خوانيد كه مانند چلّه هاى كمان [لاغر] شويد و چندان روزه گيريد كه همچون كمان ها [خميده ]گرديد .حديث خداوند از شما نپذيرد مگر با پارسايى [همراه باشد].

امام على عليه السلام : در عبادتى كه با پارسايى همراه نباشد، خيرى نيست.

امام على عليه السلام : كسى كه از پارسايى برهنه شد، دين خود را تباه كرد.

امام زين العابدين عليه السلام : پارسايى، رشته عبادت است، اگر اين رشته پاره شود ديندارى از بين مى رود، همچنان كه اگر نخِ [مهره و تسبيح و گردنبند و امثال آن] پاره گردد رشته از هم مى پاشد.

امام صادق عليه السلام : كوششِ در عبادت اگر با پارسايى همراه نباشد، سودبخش نيست.

امام صادق عليه السلام ـ به عمرو بن سعيد ـ فرمود : تو را به تقواى الهى و پارسايى و كوشش [در عبادت] سفارش مى كنم و بدان كه كوششى كه در آن پارسايى نباشد، سودى نمى دهد.