نيّت

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : مردم مطابق نيّت هاى خود محشور مى شوند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند متعال نه به قيافه هاى شما نگاه مى كند، نه به حسب و نسب شما و نه به دارايى هايتان، بلكه به دل هاى شما مى نگرد. پس هر كه دلى پاك و شايسته داشته باشد، خداوند بر او مهربانى و رحم مى كند.

امام على عليه السلام : كردارها، ثمره نيّت ها هستند.

امام على عليه السلام : قدر هر كس به قدر همّت اوست و عملش به قدر نيّت او.

امام على عليه السلام : كسى را كه نيّت [درست ]نباشد، عمل نباشد.

امام على عليه السلام ـ در سفارش به فرزند بزرگوارش حسن عليه السلام ـ فرمود : و بر آن شدم تا تو را اين چنين ادب آموزم؛ زيرا كه تو روى به زندگى دارى و جوانى نو خاسته اى كه نيّت و ذهنى سالم و روانى صاف و بى آلايش دارى.

امام زين العابدين عليه السلام : عمل جز به نيّت نيست.

امام صادق عليه السلام : هيچ بدنى در انجام آنچه نيّتِ بر آن قوى باشد، ناتوان نيست.

الكافى : امام صادق عليه السلام فرمود : دوزخيان در حقيقت بدان سبب در آتش جاويدان مى شوند كه نيّت آنها در دنيا اين بوده كه اگر در آن جاويدان باشند براى هميشه خدا را نافرمانى كنند و بهشتيان در حقيقت بدان سبب در بهشت جاويدان مى مانند كه نيّت آنها در دنيا اين بوده كه اگر در آن باقى بمانند براى ابد خدا را اطاعت كنند. پس جاودانگى هر دو گروه به سبب نيّت هاست. حضرت سپس آيه «بگو : هر كس فراخور خويش عمل مى كند» را تلاوت كرد و فرمود: يعنى بر پايه نيّت خود.

صفحه اختصاصي حديث و آيات وسائل الشيعة عن الإمام الصّادق عليه السلام : النِّيَّةُ أفضَلُ مِن العَمَلِ، ألا و إنّ النِّيَّةَ هِيَ العَمَلُ .حديث ـ ثُمّ تلا قَولَهُ تعالى : ـ «قُلْ كُلٌّ يَعْمَلُ على شاكِلَتِهِ» يَعني على نِيَّتِهِ .حديث

وسائل الشيعة : امام صادق عليه السلام فرمود: نيّت برتر از عمل است. بدانيد كه نيّت همان عمل است .حديث . سپس آيه «بگو : هر كس فراخور خود ، عمل مى كند» را قرائت كرد، [و فرمود: ]يعنى بر پايه نيّت خود.

امام صادق عليه السلام : خداوند در روز قيامت مردم را مطابق نيّت هايشان محشور مى كند.

صفحه اختصاصي حديث و آيات تفسير القمّى : ـ في قولِهِ تعالى : «قُلْ كُلٌّ يَعمَلُ على شاكِلَتِهِ» ـ : على نِيَّتِهِ «فَرَبُّكُم أعْلَمُ بمَنْ هُوَ أهْدى سَبيلاً» ، فإنّهُ حَدَّثَني أبي عن جعفرِ ابنِ إبراهيمَ عن أبي الحسنِ الرِّضا عليه السلام قالَ : إذا كانَ يَومُ القِيامَةِ أوقَفَ المُؤمنَ بَينَ يَدَيهِ فَيكونُ هُو الّذي يَتَولّى حِسابَهُ ، فَيعرِضُ علَيهِ عَمَلَهُ فَيَنظُرُ في صَحيفَتِهِ ، فأوَّلُ ما يَرى سَيّئاتِهِ فيَتَغيَّرُ لذلكَ لَونُهُ ، و تَرتَعِشُ فَرائصُهُ ، و تَفزَعُ نَفسُهُ ، ثُمّ يَرى حَسَناتِهِ فتَقَرُّ عَينُهُ،و تُسَرُّ نَفسُهُ،و تَفرَحُ رُوحُهُ ، ثُمّ يَنظُرُ إلى ما أعطاهُ اللّه ُ مِن الثَّوابِ فيَشتَدُّ فَرَحُهُ
ثُمّ يقولُ اللّه ُ للمَلائكةِ : هَلِمُّوا الصُّحُفَ الّتي فيها الأعمالُ الّتي لَم يَعمَلوها ! قالَ : فيَقرؤونَها ثُمّ يَقولونَ : و عِزَّتِكَ، إنّكَ لَتَعلَمُ أنّا لَم نَعمَلْ مِنها شَيئا ! فيقولُ : صَدَقتُم ، نَوَيتُموها فكَتَبناها لَكُم ، ثُمّ يُثابُونَ علَيها .
حديث

تفسير القمّى ـ درباره آيه «بگو : هر كس فراخور خويش عمل مى كند» ـ : يعنى بر پايه نيّت خود. «پس خداى شما بهتر مى داند كه چه كسى رهيافته تر است». پدرم از جعفر بن ابراهيم از ابو الحسن الرضا عليه السلام برايم حديث كرد كه آن حضرت فرمود: چون روز قيامت شود، مؤمن در پيشگاه خداوند بايستد و كار حسابرسى او را خداوند خود به عهده گيرد و اعمالش را به او نشان دهد. مؤمن در كار نامه خود مى نگرد و اولين چيزى كه مى بيند گناهان خود است. با مشاهده آنها رنگش بر مى گردد و بدنش به لرزه مى افتد و در جانش وحشت مى نشيند. سپس خوبى هايش را مى بيند و از مشاهده آنها چشمش روشن و جانش مسرور و روحش شاد مى شود و آنگاه به ثوابى كه خداوند ارزانيش فرموده مى نگرد و شاديش افزون مى شود
سپس خداوند به فرشتگان مى فرمايد: كار نامه اى را بياوريد كه در آن اعمال نا كرده آنهاست! حضرت فرمود: مؤمنان آن كار نامه را مى خوانند و آنگاه مى گويند: به عزّتت سوگند كه تو خود مى دانى ما هيچ يك از اين كارها را انجام نداده ايم! خداوند فرمايد: راست مى گوييد، اما شما نيّت انجام آنها را داشتيد و ما آن كارها را برايتان نوشتيم. آنگاه پاداش آن اعمال به ايشان داده مى شود.