پيامبران عليهم السلام و شبانى

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هيچ پيامبرى نيست، مگر اينكه گوسفند چرانيده است.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : داوود مبعوث شد، در حالى كه گوسفند چران بود. موسى مبعوث شد، در حالى كه گوسفند چران بود و من هم زمانى كه مبعوث شدم، براى خانواده خود در «جياد» گوسفند چرانى مى كردم.

كنز العمّال ـ به نقل از ابو هريره ـ : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : خداوند هيچ پيامبرى را مبعوث نكرد، مگر اينكه گوسفند چرانده است
عرض كردند : و شما اى رسول خدا؟ فرمود : من نيز، براى مردم مكّه در «قراريط» چوپانى كرده ام.

قصص الأنبياء ـ به نقل از عمّار ـ : من گوسفندان خانواده خودم را مى چراندم و محمّد صلى الله عليه و آله نيز گوسفند مى چراند. به او گفتم : اى محمّد! مى آيى به فخ برويم؛ چون من در آنجا چراگاه پر علف و شادابى سراغ دارم؟ گفت : آرى. فردا كه به فخ رفتم، ديدم محمّد صلى الله عليه و آله از من زودتر رفته و ايستاده است و گوسفندانش را از چراگاه دور مى كند. گفت : چون با تو وعده گذاشته بودم دوست نداشتم كه پيش از تو بچرانم.

بحار الأنوار ـ به نقل از جابر بن عبد اللّه ـ : ما در «مرّ الظهران» با رسول خدا صلى الله عليه و آله بوديم و آن حضرت مشغول چراندن تعدادى قوچ بود. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود : سياهِ آن را انتخاب كنيد چون بهتر و خوش طعم تر است. اصحاب عرض كردند : شما هم گوسفند مى چرانيد؟ فرمود : آرى، مگر پيامبرى بوده كه گوسفند نچرانده باشد؟

امام صادق عليه السلام : خداوند هرگز پيامبرى را مبعوث نكرد، مگر اينكه قبلاً او را به شبانى گوسفندان گماشت تا از اين طريق اداره مردم را به او تعليم دهد.

الدرّ المنثور ـ به نقل از ابن عباس ـ : آدم عليه السلام برزگر بود، ادريس خيّاط، نوح درودگر، هود بازرگان، ابراهيم شبان، داوود زره ساز، سليمان زنبيل باف، موسى كارگر، عيسى سيّاح، و محمّد صلى الله عليه و آله دلاورى بود كه روزيش زير نيزه اش قرار داده شده بود .