گوناگون

امام على عليه السلام : مانند كسى مباش كه بدون عمل به [ثوابِ ]آخرت اميد بسته است··· اگر بيمار شود پشيمان مى گردد و اگر سالم باشد، آسوده خاطر و غافل مى گردد. چون عافيت يابد، خودپسند مى شود و چون گرفتارى به سراغش آيد، نوميد مى شود.

امام على عليه السلام : در باره كسي كه او را مذمت كرده اگر بيمار شود، از اين كه عملى نكرده پشيمان مى شود و اگر تندرست باشد، آسوده خاطر و غافل مى گردد و عمل را به تأخير مى افكند.

امام على عليه السلام : اى بسا بيمارى كه نجات يابد و تندرستى كه از پاى درآيد!

امام على عليه السلام : آيا آنان كه از شادابىِ تندرستى برخوردارند، چيزى جز فرود آمدن بيمارى ها را انتظار مى كشند؟!

امام صادق عليه السلام : راه رفتنِ بيمار [در دوران نقاهت ]باعث عود بيمارى مى شود. پدرم وقتى بيمار مى شد، او را روى پارچه اى مى گذاشتند و براى انجام كارش، يعنى گرفتن وضو، حمل مى كردند. و اين براى آن بود كه مى فرمود: راه رفتنِ بيمار باعث برگشت بيمارى مى شود.