الإمامُ عليٌّ عليه السلام ـ مِن وصيّتِهِ لِعَسكَرِهِ قبلَ لِقاءِ العَدُوِّ بصِفّينَ ـ : و لا تَهيجوا النِّساءَ بأذىً و إن شَتَمنَ أعراضَكُم ، و سَبَبنَ اُمَراءَكُم ، فإنّهُنَّ ضَعيفاتُ القُوى و الأنفُسِ و العُقولِ ، إن كُنّا لَنُؤمرُ بالكَفِّ عَنهُنَّ و إنّهُنَّ لَمُشرِكاتٌ ، و إن كانَ الرّجُلُ لَيَتناوَلُ المَرأةَ في الجاهِليَّةِ بالفَهْرِ أو الهِراوَةِ فيُعيَّرُ بها و عَقِبُهُ مِن بَعدِهِ .
امام على عليه السلام ـ در سفارش به سپاهيان خود، پيش از رو به رو شدن با دشمن در صفّين ـ فرمود : و زنان را با آزار و اذيّت تهييج نكنيد، اگر چه به نواميس شما دشنام دهند و زمام داران و فرماندهان شما را ناسزا گويند؛ زيرا زنان جسم و جان و خِردهايشان ضعيف است. [در زمان رسول خدا نيز] ما به خويشتندارى از [آزار] آنان فرمان داشتيم، در حالى كه آن زنان مشرك بودند. در روزگار جاهليت نيز اگر مرد، زن را با سنگ يا چوب و چماق مى زد به خاطر اين كار هم خود او و هم فرزندانش پس از او سرزنش مى شدند.
عنه عليه السلام ـ بَعدَ فَراغِهِ مِن حَربِ الجَملِ ـ : مَعاشِرَ النّاسِ ، إنّ النِّساءَ نَواقِصُ الإيمانِ ، نَواقِصُ الحُظُوظِ ، نَواقِصُ العُقولِ : فأمّا نُقصانُ إيمانِهِنّ فقُعودُهُنَّ عنِ الصّلاةِ و الصِّيامِ في أيّامِ حَيضِهِنَّ .و أمّا نُقصانُ عُقولِهِنَّ فشَهادَةُ امرأتَينِ كشَهادَةِ الرّجُلِ الواحِدِ . و أمّا نُقصانُ حُظوظِهِنَّ فمَواريثُهُنَّ علَى الأنصافِ مِن مَواريثِ الرِّجالِ .
امام على عليه السلام ـ پس از پايان جنگ جمل ـ فرمود : اى مردم! همانا زنان از نظر ايمان و بهره و خِرَد، كاستى دارند. اما دليل كاستى ايمان آنها، نماز نخواندن و روزه نگرفتن آنان در ايام حيض است و دليل كاستى خِردهايشان، تلقى شدن گواهى دو زن به منزله گواهى يك مرد است و دليل كاستى بهره هايشان، اين است كه نصف مردان ارث مى برند.