جواز فتوا دادن براى عالِم

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : به زودى در ميان شما مردمانى پيدا شوند كه جوياى علمند. هرگاه آنها را ديديد بگوييد : آفرين به سفارش شدگان پيامبر خدا، و به آنها فتوا دهيد.

امام على عليه السلام ـ در نامه خود به قثم بن عباس ـ نوشت : در صبح و عصر با آنان (مردم) بنشين و براى كسى كه از تو حكم و مسأله اى مى پرسد، فتوا بده و نادان را بياموز و با دانا گفتگوى علمى كن.

صفحه اختصاصي حديث و آيات الإمامُ الباقرُ عليه السلام ـ لأبانَ بنِ تَغلِبَ ـ : اِجلِسْ في مَجلِسِ .حديث المَدينةِ و أفتِ الناسَ ؛ فإنّي اُحِبُّ أن يُرى في شِيعَتي مِثلُكَ .حديث

امام باقر عليه السلام ـ به ابان بن تغلب ـ فرمود: در مدينه بنشين و براى مردم فتوا بده؛ زيرا من دوست دارم كه در ميان شيعيان من كسانى مانند تو مشاهده شوند.

وسائل الشيعة ـ به نقل از معاذ بن مسلم نحوى ـ : امام صادق عليه السلام به من فرمود : شنيده ام كه در مسجد مى نشينى و به مردم فتوا مى دهى؟ عرض كردم : آرى. و اكنون مى خواهم پيش از آن كه بروم در اين باره از شما بپرسم. من در مسجد مى نشينم و كسى مى آيد و مسأله اى از من مى پرسد و من اگر بدانم كه از مخالفان شماست طبق مذهب خودشان به او جواب مى دهم. شخصى ديگر مى آيد كه من از دوستى و محبّت او نسبت به شما آگاهم. در اين جا بر اساس آنچه از شما وارد شده است پاسخش را مى دهم. شخصى هم مى آيد كه او را نمى شناسم و نمى دانم كيست. در اين موقع مى گويم : فلانى چنين گفته و فلانى هم اين طور گفته است و در ميان آنها نظر شما را هم جا مى دهم. حضرت فرمود : همين كار را بكن؛ زيرا من اينچنين عمل مى كنم.