شرايط كسى كه امر به معروف مى كند

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : امر به معروف و نهى از منكر نكند مگر كسى كه سه خصلت در او باشد: در امر و نهى خود، طريق مدارا پيش گيرد. در امر و نهى خود، به عدالت رفتار كند و به آنچه امر و نهى مى كند، دانا باشد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : كسى كه به كار خوبى فرمان مى دهد، بايد اين فرمان دادن را با شيوه خوبى انجام دهد.

صفحه اختصاصي حديث و آيات الإمامُ الباقرُ عليه السلام : يَكون في آخِرِ الزَّمانِ قَومٌ يُتبَعُ فيهِم قَومٌ مُراؤونَ يَتَقَرَّأونَ و يَتَنَسَّكونَ حُدَثاءُ سُفَهاءُ .حديث ، لا يُوجِبونَ أمرا بِمَعروفٍ و لا نَهيا عَن مُنكَرٍ إلاّ إذا أمِنوا الضَّرَرَ ، يَطلُبونَ لأِنفُسِهِمُ الرُّخَصَ و المَعاذيرَ .حديث

امام باقر عليه السلام : در آخر الزمان مردمى آيند كه در ميان آنان عدّه اى رياكار و مدّعى قرآن دانى و عبادت گزارى پيرويشان كنند و ناپخته و سبك سرند، آنان امر به معروف و نهى از منكر را فقط زمانى واجب مى دانند كه گزندى به آنها نرسد و براى خود عذرها و بهانه ها مى تراشند.

امام صادق عليه السلام : كسى [بايد] امر به معروف و نهى از منكر كند كه سه خصوصيت در او باشد: به آنچه فرمان مى دهد، خود عمل كند. آنچه را نهى مى كند، خود نيز ترك گويد. در امر و نهى خود عدالت را رعايت كند و در امر و نهيش، طريق ملايمت پيش گيرد.

بحار الأنوار : از امام صادق عليه السلام سؤال شد : آيا امر به معروف و نهى از منكر بر همه امت واجب است ؟ حضرت فرمود : واجب نيست. عرض شد: چرا؟ فرمود: زيرا اين كار بر عهده كسى است كه قدرت داشته باشد، از او حرف شنوى داشته باشند و خوب را از بد باز شناسد؛ نه بر افراد ناتوانى كه راه و چاه را تشخيص نمى دهند و نمى دانند از چه به چه دعوت كنند، به باطل يا به حق. دليل اين سخن از كتاب خداوند، اين سخن خداوند عزّ و جلّ است كه مى فرمايد: «بايد از ميان شما گروهى باشند كه به خير دعوت كنند···».