او عالم بود آن گاه كه معلومى نبود

امام على عليه السلام : او دانا بود آن گاه كه هنوز معلومى وجود نداشت و پروردگار (مالك) بود آن گاه كه پرورده (مملوكى) نبود و توانا بود زمانى كه هنوز مقدورى در كار نبود.

امام على عليه السلام : [پديد آمدن] اشياء را به زمان خودشان موكول كرد··· و پيش از آن كه پديدشان آورد به آنها عالم بود.

امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به اين پرسش كه: آيا علم خدا به مكان ، پيش از ايجاد آن بوده يا همزمان با ايجادش يا بعد از آن؟ ـ فرمود : بلند مرتبه است خدا! او پيوسته عالم بوده است و علم او به مكان پيش از ايجاد آن همانند علم اوست به آن بعد از ايجادش. علم او به همه اشياء نيز همچون علم او به مكان است.

امام صادق عليه السلام : علم ، ذاتى خداست و پيش از آن كه معلومى (متعلق علمى) در كار باشد، عالم بوده است. و چون اشياء را پديد آورد و معلوم موجود شد علم او به معلوم تعلق گرفت.