ثمرات شناخت

امام على عليه السلام : هر كه علم (معرفت) به خدا در دلش جاى گيرد، بى نيازى از خلق خدا در آن مأوى گزيند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كه خدا را شناخت و به عظمتش پى برد، دهان خويش را از گفتار [ناصواب] و معده اش را از خوراك [زيادى و حرام] نگه داشت و با روزه و شب زنده دارى خود را رنجه كرد.

امام على عليه السلام : اندكى شناخت، موجب دل بركندن از دنيا مى شود.

امام على عليه السلام : هر كه شناختش درست باشد، جانش و همّتش از اين جهان فانى، روي گردان شود.

امام على عليه السلام : ثمره شناخت، پشت كردن به سراى فناست.

امام على عليه السلام : در شگفتم از كسى كه پروردگارش را مى شناسد، چگونه براى سراى جاويد نمى كوشد؟!

امام على عليه السلام : اگر [براستى] در كار خود انديشيده اى يا به خود شناسى رسيده اى، از دنيا روى بگردان و دل از آن بر كن؛ زيرا كه دنيا سراى شور بختان است نه سراى نيكبختان. خوشى و شادمانى آن دروغ ، زر و زيورش فريب و تكّه ابرهايش پراكنده است و عطايايش باز گرفته مى شود.

امام على عليه السلام : در شگفتم از كسى كه خود را شناخته است، چگونه به سراى فانى خو مى گيرد؟!

امام على عليه السلام : هر كه خداوند سبحان را شناسد هرگز بدبخت نشود.

امام على عليه السلام : هر كه خدا را شناسد، تنها شود.

امام على عليه السلام : هر كه به معرفت دست يابد خويشتندار شود.

امام على عليه السلام : كسى كه عظمت خداى را شناخت، نسزد كه خويشتن را بزرگ بشمارد؛ زيرا بلند مرتبگىِ كسانى كه عظمت خدا را مى دانند به اين است كه در برابر او فروتن باشند.

امام زين العابدين عليه السلام ـ در دعا ـ گفت : و ما را از كسانى قرار ده كه با ياد تو از خواهشهاى نفس باز ماندند و با روشنى هاى شناخت، با انگيزهاى قدرت طلبى مخالفت كردند.

امام باقر عليه السلام : سزاوارترين خلق خدا به گردن نهادن در برابر قضاى الهى كسى است كه خداوند عزّ و جلّ را شناخت.