تشويق به پذيرفتن عذرِ عذر خواه

مشكاة الأنوار ـ به نقل از مفضل بن عمر ـ : امام صادق عليه السلام فرمود : شايسته نيست كه مؤمن ، خود را خوار گرداند. عرض كردم: چگونه خود را خوار مى كند؟ فرمود: كارى كند كه از آن عذرخواهى نمايد.

امام على عليه السلام : اگر برادرت از تو گسست، تو خود را به او پيوند ده، و اگر از تو دورى كرد با او مهربان باش و به او نزديك شو ··· و اگر گناهى كرد، عذرش را بپذير؛ چندان كه گويى تو غلام او هستى و او مولاى توست.

امام على عليه السلام : عذر برادرت را بپذير و اگر عذرى نداشت برايش عذرى بتراش.

امام على عليه السلام ـ در سفارش به محمّد بن حنفيه ـ فرمود : به صرف شكّ و ترديد، از برادرت مَبُر و بدون آن كه از او بخواهى رضايت تو را به دست آورد، با وى قطع رابطه مكن؛ ممكن است عذرى داشته باشد و تو [بى جهت] او را سرزنش كنى. عذرخواهىِ معذرت خواه را، چه راست بگويد يا دروغ، بپذير تا شفاعت شامل حال تو بشود.

امام على عليه السلام : عذر خواهى هاى مردم را بپذير تا از برادرى آنان بهره مند شوى، و با روى گشاده ديدارشان كن تا كينه هايشان بميرد.

امام على عليه السلام : خردمندترين مردم، عذر پذيرترين آنها از مردم است.

امام زين العابدين عليه السلام : هيچ كس از تو عذرخواهى نكند، مگر اين كه عذرش را بپذير، گر چه بدانى كه دروغ مى گويد.