آنچه جاى شگفتى دارد

امام صادق عليه السلام : كسى كه براى ديگران ارزشى قائل نباشد، خودبين و خود رأى است.

امام على عليه السلام : در شگفتم از بخيل كه فقرى را كه از آن گريزان است به سوى خود شتاب مى بخشد و توانگريى را كه در جستجوى آن است، از دست مى دهد؛ در دنيا چون فقيران زندگى مى كند و در آخرت مانند توانگران حسابرسى مى شود!

امام على عليه السلام : در شگفتم از متكبّر، كه ديروز نطفه اى بود و فردا لاشه اى است!

امام على عليه السلام : در شگفتم از كسى كه آفرينش خدا را مى بيند و با اين حال در وجود او شكّ مى كند!

امام على عليه السلام : در شگفتم از كسى كه مردگان را مى بيند و مرگ را از ياد مى برد!

امام على عليه السلام : در شگفتم از كسى كه زندگى اين جهان را مى بيند و زندگى آن جهان را انكار مى كند!

امام على عليه السلام : در شگفتم از آباد كننده سراى فانى و رها كننده سراى باقى!

امام على عليه السلام : در شگفتم از كسى كه مى بيند هر روز از جانش و عمرش كاسته مى شود و با اين حال براى مرگ آماده نمى گردد!

امام على عليه السلام : در شگفتم از كسى كه فرجام ناگوار خوش گذرانيها را مى داند، چگونه [از آنها ]خوددارى نمى ورزد!

امام على عليه السلام : در شگفتم از كسى كه مى داند خداوند به سختى از او انتقام خواهد گرفت و با اين حال [بر نافرمانى ]پاى مى فشرد!

امام على عليه السلام : در شگفتم از كسى كه به اصلاح مردم دست مى زند در حالى كه خود از همه فاسدتر است و خويشتن را اصلاح نمى كند و به كار اصلاح ديگران مى پردازد!

امام على عليه السلام : در شگفتم از كسى كه داروى درد خود را مى شناسد و آن را نمى جويد و اگر هم بيابدش، خود را با آن درمان نمى كند!

امام على عليه السلام : در شگفتم از كسى كه اختياردار اجل خود نيست، چگونه آرزويش را دراز مى كند!

امام على عليه السلام : در شگفتم از كسى كه گفته مى شود در او بدى وجود دارد و خودش مى داند كه آن بدى در او هست، چگونه [از شنيدن اين سخن ]ناراحت مى شود!

امام على عليه السلام : در شگفتم از كسى كه خوبيى را به او نسبت مى دهند و خودش مى داند كه آن خوبى را ندارد، چگونه خوشحال مى شود!