نوحه گرى ستوده

كتاب من لا يحضره الفقيه : هنگامى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله از جنگ احد به مدينه برگشت ، از هر خانه اى كه عضوى از اعضاى آن كشته شده بود ، صداى نوحه و گريه شنيد اما از خانه عموى خود حمزه صدايى نشنيد . پس فرمود : اما حمزه گريه كننده ندارد . مردم مدينه سوگند ياد كردند كه از آن پس، پيش از نوحه و گريه براى مرده، بر حمزه بگريند .

بحار الأنوار : فاطمه عليها السلام براى پدر خود نوحه كرد و رسول خدا صلى الله عليه و آله دستور داد براى حمزه نوحه گرى كنند .

كتاب من لا يحضره الفقيه : امام باقر عليه السلام سفارش كرد كه براى او در موسم حجّ ده سال گريه و زارى شود .

امام صادق عليه السلام : از روزى كه مصيبت حسين بن على پيش آمد تا يك سال تمام، روز و شب و تا سه سال روزها بر آن حضرت نوحه مى شد و مسوّر بن مخرمه و ابو هريره و بزرگان اصحاب رسول خدا صلى الله عليه و آله مخفيانه و نقاب بر چهره مى آمدند و به نوحه خوانيها گوش مى دادند و مى گريستند .

امام صادق عليه السلام ـ در پاسخ به پرسش از مزد نوحه خوان ـ فرمود : اشكال ندارد . براى رسول خدا صلى الله عليه و آله نيز نوحه خوانى شد .