كسى كه حاجتش بى درخواستبرآورده مى شود

بحار الأنوار : خداوند به داوود عليه السلام وحى فرمود كه : اى داوود! هيچ بنده اى نيست كه از فرمان من اطاعت كند ، مگر آن كه خواسته او را پيش از آن كه بگويد برآورم و پيش از آن كه مرا بخواند پاسخش گويم .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند مى فرمايد : كسى كه ياد من او را از خواهش از من بازدارد، بالاتر از آن چيزى كه به سائلان مى دهم او را عطا كنم .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : هر كس عبادت خدا او را از مسئلت از او غافل سازد، خداوند بهترين چيزى را كه به سائلان خود مى دهد، عطايش فرمايد .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند متعال فرموده است : هر كس ياد من او را از مسئلت از من غافل كند ، پيش از آن كه از من بخواهد به او عطا مى كنم .

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : خداوند متعال فرموده است : هر كس چنان به ياد من باشد كه فراموش كند چيزى از من بخواهد، بالاترين چيزى را كه به سؤال كنندگان مى دهم، به او عطا كنم .

فاطمه زهرا عليها السلام : هر كه عبادت خالصانه خود را به درگاه خدا فرا برد ، خداوند عزّ و جلّ بهترين كارى را كه به صلاح اوست برايش فرو فرستد .

امام صادق عليه السلام : هرگاه بنده را به درگاه خداوند عزّ و جلّ حاجتى باشد و پيش از طلب حاجتِ خود، زبان به ستايش [خدا ]و درود فرستادن بر محمّد و خاندان محمّد بگشايد، چندان كه يادش برود حاجتى نيز داشته است، خداوند حاجت او را ، پيش از آن كه بخواهد ، برآورد .

امام صادق عليه السلام : يك بار خداى را خواندم و او پاسخم را داد، من حاجت خود را از ياد بردم ؛ زيرا پاسخ دهى خدا از روى اقبالِ او به بنده اش در هنگام دعا، بسى بزرگتر و ارزشمندتر است از آنچه بنده از او مى خواهد ، حتى اگر خواسته اش بهشت و نعمتهاى جاويدان آن باشد .