146. اَمن ترين پناهگاه

پروردگارا! از وسوسه هاى شياطين به تو پناه مى برم و از حضور آنها در زندگيم به تو پناه مى آورم.

شيطان تا آنگاه كه انسان مراقب نمازهاى پنجگانه اش است، از او مى ترسد و چون نمازهايش را تباه كرد بر او جرأت پيدا مى كند و او را در گناهان بزرگ فرو مى برد.

خانه اى كه در آن قرآن خوانده نمى شود و از خدا ياد نمى گردد، بركتش كم شده، فرشتگان آن را ترك مى كنند و شياطين در آن حضور مى يابند.

وقتى كه ميان دو نفر مسلمان، قهر و جدايى به وجود آيد، شيطان بسيار خوشحال مى شود، اما همين كه با يكديگر آشتى كنند، زانوهايش مى لرزد و بندبند وجودش پاره مى شود و فرياد مى زند: اى واى بر من كه به سبب اين آشتى، هلاك شدم.

هم نشينى با هوسرانان، باعث از ياد رفتن ايمان و حاضر شدن شيطان است.