97. به مردار نزديك نشويد

اى كسانى كه ايمان آورده ايد! از بسيارى از گمان ها بپرهيزيد؛ چرا كه بعضى از گمان ها گناه است. و (در كار ديگران) تجسّس نكنيد و غيبت يكديگر را ننماييد. آيا كسى از شما دوست دارد كه گوشت برادر مرده اش را بخورد؟ (به يقين) از آن كراهت داريد، تقواى الهى پيشه كنيد كه خداوند، توبه پذير و مهربان است.

گناه براى غير گناهكار نيز شوم است. اگر گنهكار را سرزنش كند، به آن مبتلا مى شود، اگر از او غيبت كند گنهكار شود و اگر به گناه او راضى باشد، شريك وى است.

روز قيامت، فردى را مى آورند و او را در پيشگاه خداوند نگه مى دارند و كارنامه اش را به او مى دهند، اما حسنات خود را در آن نمى بيند. عرض مى كند: الهى! اين كارنامه من نيست! زيرا من در آن، طاعات خود را نمى بينم! به او گفته مى شود: پروردگار تو، نه خطا مى كند و نه فراموش. عمل تو به سبب غيبت كردن از مردم بر باد رفت. سپس مرد ديگرى را مى آورند و كارنامه اش را به او مى دهند. در آن طاعت بسيارى را مشاهده مى كند. عرض مى كند: الهى! اين كارنامه من نيست! زيرا من اين طاعات را بجا نياورده ام! گفته مى شود: فلانى از تو غيبت كرد، حسنات او به تو داده شد.

بدترين مردم، بدگمانانند و بدترين بدگمانان، تجسّس كنندگانند و بدترين تجسّس كنندگان، بازگوكنندگانند و بدترين بازگوكنندگان، پرده درانند.