HadithLib.Com

92. زمينه ناامنى

صفحه اختصاصي حديث و آيات قرآن كريم:

ضَرَبَ اللّهُ مَثَلاً قَرْيَةً كانَتْ آمِنَةً مُطْمَئِنَّةً يَأْتيها رِزْقُها رَغَدًا مِنْ كُلِّ مَكانٍ فَكَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللّهِ فَأَذاقَهَا اللّهُ لِباسَ الْجوعِ وَ الْخَوْفِ بِما كانوا يَصْنَعونَ؛ حديث

خداوند، منطقه آبادى را مَثل مى زند كه داراى امنيت و آرامش بود و روزىِ آن فراوان از هر جا مى رسيد، امّا نعمت هاى خدا را ناسپاسى كردند. و خداوند، به خاطر اعمالى كه انجام مى دادند، لباس گرسنگى و ترس را بر آنها پوشانيد.

صفحه اختصاصي حديث و آيات امام صادق عليه السلام: اِنَّ اللّهَ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ اَ نْعَمَ عَلى قَوْمٍ بِالْمَواهِبِ فَلَمْ يَشْكُروا فَصارَتْ عَلَيْهِمْ وَبالاً، وَ ابْتَلى قَوْما بِالْمَصائِبِ فَصَبَروا فَصارَتْ عَلَيْهِمْنِعْمَةً؛ حديث

خداوند ـ عزّ و جلّ ـ به مردمى نعمت داد؛ اما آنان شكرش را به جاى نياوردند. در نتيجه، آن نعمت ها به زيان آنان تمام شد و [برعكس،] مردمى را به مصيبت ها گرفتار كرد؛ ولى آنان صبر كردند، در نتيجه، آن مصيبت ها براى آنان به نعمت مبدّل گشت.

صفحه اختصاصي حديث و آيات امام سجاد عليه السلام: سُبْحانَ مَنْ جَعَلَ الاِْعْتِرافَ بِالنِّعْمَةِ لَهُ حَمْداً سُبْحانَ مَنْ جَعَلَ الاِْعْتِرافَ بِالْعَجْزِ عَنِ الشُّكرِ شُكْراً؛ حديث

پاك است خدايى كه اعتراف به نعمتش را ستايش قرار داد. و پاك است خدايى كه اعتراف به ناتوانى از شكرش را شكر قرار داد.

صفحه اختصاصي حديث و آيات امام على عليه السلام: مَنْ كَثُرَتْ نِعَمُ اللّهِ عَلَيْهِ كَثُرَتْ حَوائِجُ النّاسِ اِلَيْهِ؛ فَمَنْ قامَ لِلّهِ فيها بِما يَجِبُ فيها عَرَّضَها لِلدَّوامِ وَ الْبَقاءِ وَ مَنْ لَم يَقُمْ فيها بِما يَجِبُ عَرَّضَها لِلزَّوالِ وَ الْفَناءِ؛ حديث

هر كس نعمت هاى خدا براى او افزايش يابد، نيازهاى مردم به او زياد مى شود. پس، هر كس براى خدا وظيفه خود را در برابر نعمت ها به جا آوَرَد، آنها را در معرض دوام و ماندگارى قرار داده و هر كس به وظيفه خود در اين باره عمل نكند، آن نعمت ها را در معرض زوال و نابودى نهاده است.

صفحه اختصاصي حديث و آيات امام على عليه السلام: اَقَلُّ ما يَجِبُ لِلْمُنْعِم اَنْ لايُعْصى بِنِعْمَتِهِ؛ حديث

كمترين وظيفه در برابر نعمت دهنده، آن است كه با نعمتش نافرمانى وى نشود.