بينوا آدمى! هر روز، سه مصيبت به او مى رسد و حتى از يكى از آنها پند نمى گيرد كه اگر پند مى گرفت، سختى ها و كار دنيا بر او آسان مى شد: مصيبت نخست، روزى است كه از عمر او كم مى شود، در صورتى كه اگر از مال او چيزى كم شود، غمگين مى شود، حالْ آن كه مال، جايگزين دارد؛ اما عمرِ از دست رفته جبران نمى شود. مصيبت دوم، آن است كه روزى اش را به طور كامل مى طلبد كه اگر از راه حلال باشد، بايد حساب پس بدهد و اگر از راه حرام باشد، كيفر مى بيند. مصيبت سوم، از همه اينها بزرگ تر است. هيچ روزى را به شب نمى رساند مگر آن كه يك منزل به آخرت، نزديك شده است؛ امّا نمى داند به سوى بهشت مى رود يا به سوى آتش.
