10. جز از خدا نترسيد

(پيامبران) كسانى بودند كه تبليغ رسالت خدا مى كردند و از او مى ترسيدند و از هيچ كس جز خدا نمى ترسيدند. و همين بس كه خداوند، حسابگر [و پاداش دهنده اعمال آنها] است.

خداوند، بر فرزند آدم مسلّط نمى كند مگر كسى را كه فرزند آدم از او مى ترسد. و اگر فرزند آدم، از كسى جز خدا نمى ترسيد، خداوند، ديگرى را بر او مسلّط نمى كرد.

مؤمن، دوست خداست، ياريش مى رساند و براى او كار مى كند و درباره او، جز حقّ نمى گويد و از غير او نمى ترسد.

آگاه باشيد! مبادا ترس از مردم، كسى از شما را پس از ديدن حقيقتى يا شاهد آن بودن، از گفتن حقّ، باز دارد؛ زيرا گفتن حقّ و يا يادآورى امرى مهم، نه مرگ را نزديك مى كند و نه روزى را دور مى سازد.

پيوسته مردم را يادآورى و نصيحت كنيد؛ چرا كه اين كار، براى كسانى كه مى خواهند به خواسته هاى خدا عمل كنند، بهترين تقويت كننده است. و نيز در راه خدا، از سرزنش هيچ سرزنش كننده اى نترسيد و از خدايى كه در پيشگاه او محشور مى شويد، پروا كنيد.