گوناگون

صفحه اختصاصي حديث و آيات (أَلاَ إِنَّ أَوْلِيَآءَ اللَّهِ لاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لاَ هُمْ يَحْزَنُونَ) . حديث

(آگاه باشيد كه دوستان خدا ، نه ترسى دارند و نه غمگين مى شوند) .
رسولُ اللّه صلي الله عليه و آله : إذا أحبَبتُم أن تَعلَموا ما لِلعَبدِ عِندَ اللّه ِ فَانظُروا ما يَتبَعُهُ مِنَ النّاسِ . حديث

رسول خدا صلي الله عليه و آله : اگر دوست داشتيد بدانيد كه بنده چه جايگاهى نزد خدا دارد ، ببينيد مردم چه نظرى درباره اش دارند .

رسول خدا صلي الله عليه و آله : هرگاه خداوند متعال ، بنده اى را دوست بدارد ، مويه گرى از ترس [خدا] را در قلبش قرار مى دهد .

رسول خدا صلي الله عليه و آله : هر گاه خداوند متعال بنده اى را دوست بدارد ، مويه گرى از اندوه [امور اُخروى ]را در دلش قرار مى دهد ؛ زيرا خداوند ، هر دلِ اندوهگين را دوست دارد .

رسول خدا صلي الله عليه و آله : هر گاه خداوند متعال ، بنده اى را دوست بدارد ، نقطه اى سپيد در دلش پديد مى آورد ، گوش هاى دلش را مى گشايد و فرشته اى بر او مى گمارد تا بر راه راست ، استوارش دارد .

رسول خدا صلي الله عليه و آله : خداوند متعال ، هر گاه بنده اى را دوست بدارد ، روزى اش را به اندازه قرار مى دهد .

رسول خدا صلي الله عليه و آله : خوى ها، بخشش هاى خداوند عز و جل هستند . از اين رو ، هر گاه خداوند بنده اى را دوست بدارد ، به او خويى خوش مى بخشد و هر گاه بنده اى را دشمن بدارد ، به او خويى بد مى بخشد .

رسول خدا صلي الله عليه و آله : ـ به نقل از جبرئيل از خداوند عز و جل ـ : اخلاص ، رازى از رازهاى من است كه آن را به قلب هريك از بندگانم كه دوستش داشته باشم ، مى سپارم .

امام على عليه السلام : هرگاه خداوند، بنده اى را دوست بدارد ، راستى را به او الهام مى كند.

امام على عليه السلام : هرگاه خداوند ، بنده اى را دوست بدارد ، او را با آرامش و بردبارى مى آرايد .

امام على عليه السلام : هرگاه خداوند، بنده اى را دوست بدارد، امانتدارى را محبوبش مى گرداند.

امام على عليه السلام : هرگاه خداوند ، بنده اى را دوست بدارد ، راه صواب و هدايتش را به او مى نمايد و او را توفيق فرمانبرى از خود مى دهد .

امام على عليه السلام : هرگاه خداوند، بنده اى را دوست بدارد ، او را با عبرت ها پند مى دهد.

امام على عليه السلام : هرگاه خداوند ، بنده اى را دوست بدارد ، قلبى سليم و پاك و خويى استوار ، روزى اش مى كند .

امام على عليه السلام : بخشندگى و دلاورى، صفاتى ارجمند هستند كه خداوند سبحان، آنها را در وجود هركه دوستش بدارد و آزموده باشد ، مى نهد .

امام صادق عليه السلام : هرگاه خداوند ، بنده اى را دوست بدارد ، عمل به هشت صفت را به او الهام مى فرمايد : چشمْ فرو پوشيدن از گناهان ، ترس از خداوند عز و جل ، شرم ، بردبارى ، شكيبايى ، امانتدارى ، راستى و بخشندگى .

امام صادق عليه السلام : از جمله آنچه خداوند به موسى عليه السلام وحى كرد و در تورات بر او نازل فرمود ، اين بود : «من خدايى هستم كه جز من خدايى نيست . خلق را آفريدم و خير را آفريدم و عمل به آن را بر دستان آن كه دوست دارم ، جارى ساختم . پس خوشا به حال آن كه خير را بر دستانش جارى مى سازم !» .

امام صادق عليه السلام : فقر ، همچون شهادت ، در خزانه خداوند است و آن را جز به بندگان مؤمنى كه دوستشان دارد ، نمى بخشد .

امام صادق عليه السلام : در جوانى ، سخت در عبادت كوشا بودم . پدرم به من فرمود : «پسركم ! كمتر از آنچه مى بينم ، خودت را رنجه ساز كه خداوند عز و جل هرگاه بنده اى را دوست بدارد ، از او به كم ، خشنود مى شود» .

امام صادق عليه السلام : خداوند عز و جلهرگاه بنده اى را دوست بدارد و او اندك كار خيرى انجام دهد ، در برابر آن اندك ، به او پاداشِ بسيار مى دهد و دادن پاداش بسيار در برابر كارِ اندك ، بر او سنگين نمى آيد .

امام صادق عليه السلام : هرگاه خداوند متعال ، بنده اى را دوست بدارد ، فرمانبرى را به او الهام مى كند ، قناعت را همراهش مى سازد ، فهم عميق در دين را ارزانى اش مى دارد و با يقين ، او را نيرومند مى كند . در نتيجه آن بنده به روزىِ مورد نيازش بسنده مى كند و لباس عفّت مى پوشد .
و هرگاه خداوند ، بنده اى را دشمن بدارد ، مال را محبوبش مى گرداند و آرزوهايش را مى گستراند و دنياخواهى را به او الهام مى كند و او را به هواى نفسش وا مى گذارد . در نتيجه ، آن بنده بر توسن سركشى مى نشيند ، دامنه فساد را مى گسترانَد و به بندگان ، ستم مى كند .

امام صادق عليه السلام : خداوند ، هرگاه بنده اى را دوست بدارد ، او را از گناهان ، حفظ مى كند ، و بى نيازى اش را در جانش قرار مى دهد ، و پاداشش را برابر چشمانش مى نهد .

امام صادق عليه السلام : خداوند عز و جلپيامبرش را بر اساس محبّت خود ، تربيت كرد و فرمود : «در حقيقت ، تو را خويى است والا» و نيز خداوند عز و جلفرمود : «هركه از پيامبر فرمان بَرد ، از خداوندْ فرمان برده است» .