رحمت خدا

صفحه اختصاصي حديث و آيات (وَ لَـكِنَّ اللَّهَ حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الاْءِيمَـنَ وَ زَيَّنَهُو فِى قُلُوبِكُمْ وَكَرَّهَ إِلَيْكُمُ الْكُفْرَ وَ الْفُسُوقَ وَ الْعِصْيَانَ أُوْلَـئكَ هُمُ الرَّ شِدُونَ) . حديث

(وليكن خدا ، ايمان را محبوب شما ساخت و آن را در دل هايتان بياراست و كفر و فسق و گناه را ناخوشايندتان گرداند . آنها [كه چنين اند] ، راه يافتگان اند) .
الإمام عليّ عليه السلام ـ في فَضلِ الإِسلامِ ـ : ثُمَّ إنَّ هذَا الإِسلامَ دينُ اللّه ِ الَّذِي اصطَفاهُ لِنَفسِهِ ، وَاصطَنَعَهُ عَلى عَينِهِ ، وأصفاهُ خِيَرَةَ خَلقِهِ ، وأقامَ دَعائِمَهُ عَلى مَحَبَّتِهِ . حديث

امام على عليه السلام ـ درباره برترى اسلام ـ : وانگهى اين اسلام ، آيين خداست كه آن را براى خود برگزيد و بر ديده اش پروريد و بهترينِ آفريدگانش را ويژه [ابلاغ ]آن گرداند و ستون هايش را بر دوستى خود ، استوار كرد .

امام على عليه السلام : هرگاه خداوند ، بنده اى را گرامى بدارد ، او را به دوستىِ خود مشغول مى سازد .

امام على عليه السلام : خداوند متعال را براى دوستانش شرابى است كه هرگاه بنوشند، مست شوند و چون مست شوند ، به طرب در آيند و چون به طرب در آيند ، شيرين گردند و چون شيرين گردند ، ذوب شوند و چون ذوب شوند ، خالص شوند و چون خالص شوند ، بجويند و چون بجويند ، بيابند و چون بيابند ، برسند و چون برسند ، بپيوندند و چون بپيوندند ، ميانشان و ميان محبوبشان تفاوتى بر جاى نمانَد .

امام سجّاد عليه السلام ـ در دعايش در ستايش خداى عز و جلـ : خلق را با قدرت خود ، بى هيچ سابقه اى بيافريد و آنان را بر طبق مشيّت خود ، صورت داد . سپس آنان را در راه اراده اش پيش برد و در راه دوستى اش برانگيخت .