«يَـقَوْمِ إِنَّمَا هَـذِهِ الْحَيَوةُ الدُّنْيَا مَتَـعٌ وَ إِنَّ الآخِرَةَ هِىَ دَارُ الْقَرَارِ » .
امام على عليه السلام : زنهار كه سراى ماندن و آن جايگاهِ پاكانِ نيك سرشت و اولياى نيكوكار را به فريب [ ـِ شيطان] از كف بدهى ؛ سرايى كه قرآنْ آن را وصف كرده و اهلش را ستوده ، و خداوند سبحان ، تو را به آن رهنمون شده و تو را به سوى آن فرا خوانده است!
عنه عليه السلام : إنَّمَا الدُّنيا دارُ مَجازٍ وَالآخِرَةُ دارُ قَرارٍ ، فَخُذوا مِن مَمَرِّكُم لِمَقَرِّكُم.
امام على عليه السلام : دنيا ، [در حقيقت،] سراى گذر است و آخرت ، سراى ماندن . پس ، از گذرگاه خود ، براى قرارگاهتان توشه برداريد.
عنه عليه السلام : إنَّمَا الدُّنيا دارُ مَمَرٍّ وَالآخِرَةُ دارُ مُستَقَرٍّ ، فَخُذوا مِن مَمَرِّكُم لِمُستَقَرِّكُم ، ولا تَهتِكُوا أستارَكُم عِندَ مَن يَعلَمُ أسرارَكُم.
امام على عليه السلام : دنيا [در حقيقت] ، سراى گذر است و آخرت ، سراى ماندن . پس ، از گذرگاه خود ، براى قرارگاهتان توشه برگيريد و پرده هايتان را در نزد كسى كه رازهاى شما را مى داند ، ندريد.
عنه عليه السلام ـ في صِفَةِ أهلِ الجَنَّةِ ـ : قَومٌ لَم تَزَلِ الكَرامَةُ تَتَمادى بِهِم حَتّى حَلّوا دارَ القَرارِ ، وأمِنوا نُقلَةَ الأَسفارِ.
امام على عليه السلام ـ در توصيف بهشتيان ـ : آنان گروهى هستند كه همواره از كرامت [الهى] بهره مندند ، تا آن گاه كه در سراى ماندن فرود آيند و از جابه جايى سفرها آسوده گردند.
امام على عليه السلام : آخرت ، سراى ماندن شماست . پس ، آنچه را براى شما مى ماند ، براى آن سرا آماده سازيد.
الإمام زين العابدين عليه السلام ـ مِن دُعائِهِ يَومَ الثُّلاثاءِ ـ : اللّهُمَّ أصلِح لي ديني ؛ فَإِنَّهُ عِصمَةُ أمري ، وأصلِح لي آخِرَتي ؛ فَإِنَّها دارُ مَقَرّي وإلَيها مِن مُجاوَرَةِ اللِّئامِ مَفَرّي.
امام زين العابدين عليه السلام ـ در دعاى روز سه شنبه ـ : بارخدايا! دينم را برايم درست گردان ؛ چرا كه آن ، نگهبان امور من است ، و آخرتم را برايم درست گردان ؛ چرا كه آن ، سراى ماندن من و گريزگاه من از همسايگى با فرومايگان است .
عنه عليه السلام : مَعاشِرَ أصحابي ، الدُّنيا دارُ مَمَرٍّ وَالآخِرَةُ دارُ مَقَرٍّ ، فَخُذوا مِن مَمَرِّكُم لِمَقَرِّكُم.
امام زين العابدين عليه السلام : اى گروه ياران من! دنيا سراى گذر است و آخرت ، سراى ماندن . پس ، از گذرگاه خويش براى اقامتگاهتان توشه برگيريد.
الإمام الباقر عليه السلام : الآخِرَةُ دارُ قَرارٍ وَالدُّنيا دارُ فَناءٍ وزَوالٍ ، ولكِنَّ أهلَ الدُّنيا أهلُ غَفلَةٍ.
امام باقر عليه السلام : آخرت ، سراى ماندن است و دنيا سراى رفتن و نيست شدن ؛ امّا اهل دنيا اهل غفلت اند .