حديث و آيات: گشادگى دل
مكارم الأخلاق عن عَبدِ اللّه ِ بنِ مَسعود : دخلتُ ··· على رسولِ اللّه صلى الله عليه و آله ··· فقالَ : يا بنَ مَسعودٍ ، فمَن شَرَحَ اللّه ُ صَدرَهُ للإسلامِ فهُو على نُورٍ مِن رَبِّهِ ، فإنَّ النورَ إذا وَقَعَ في القَلبِ انشَرَحَ و انفَسَحَ ، فقيلَ : يا رسولَ اللّه ِ ، فهَل لذلكَ مِن عَلامَةٍ ؟ فقالَ : نَعَم ،
التَّجافي عن دارِ الغُرورِ ، و الإنابَةُ إلى دارِ الخُلودِ ، و الاستِعدادُ للمَوتِ قبلَ نُزولِ الفَوتِ ، فَمَن زَهِدَ في الدنيا قَصُرَ أمَلُهُ فيها و تَرَكَها لِأهلِها .
مكارم الأخلاق ـ به نقل از عبد اللّه بن مسعود ـ : خدمت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله رسيدم حضرت فرمود : اى پسر مسعود! هر كس كه خداوند سينه اش را براى اسلام بگشايد، او داراى نورى از پروردگار خويش شود؛ زيرا نور هر گاه در دل بيفتد، دل گشاده و فراخ گردد. عرض شد: اى رسول خدا! آيا براى اين امر نشانه اى
هست؟ فرمود: آرى، دورى كردن از سراى پوچى و فريب و روى آوردن به سراى جاودانى و آماده شدن براى مرگ پيش از فرود آمدن نيستى [و فوت وقت] ؛ پس، هر كه از دنيا دل بَركند، آرزويش در دنيا كوتاه شود و دنيا را به اهلش وا گذارد.