حديث و آيات: نامه اعمال
تفسير العيّاشي عن الإمام الصّادقِ عليه السلام : إذا كانَ يَومُ القِيامَةِ دُفِعَ إلَى الإنسانِ كِتابُه ، ثُمَّ قيلَ لَهُ : اقرَأهُ .[قالَ الرّاوي: ]قُلتُ : فيَعرِفُ ما فيهِ ؟ فقالَ : إنَّهُ يَذكُرُهُ فَما مِن لَحظَةٍ و لا كَلِمَةٍ و لا نَقْلِ قَدَمٍ و لا شَيءٍ فَعَلَهُ إلاّ ذَكَرَهُ ؛ كأنَّهُ فَعَلَهُ تِلكَ السّاعَةَ ، فلِذلكَ قالوا : «يا وَيْلَتَنا ما لِهذا الكِتابِ لا يُغادِرُ صَغيرَةً وَ لا كَبيرَةً إلاّ أحْصاها» » .
تفسير العيّاشى : امام صادق عليه السلام فرمود : چون روز قيامت شود كار نامه انسان به او داده مى شود و مى گويند : آن را بخوان. [راوى مى گويد :] عرض كردم: آنچه را در آن كار نامه هست مى شناسد؟ حضرت فرمود : هيچ نگاهى نكرده و هيچ كلمه اى نگفته و هيچ قدمى برنداشته و هيچ كارى انجام نداده باشد، مگر اين كه در آن نامه ذكر شده است و او آنها را به ياد آورد به طورى كه گويى همان لحظه آنها را انجام داده است. به همين دليل مى گويند : «واى بر ما! اين چه نامه اى است كه هيچ ريز و درشتى را از قلم نينداخته است ».