پيامبر صلي الله عليه و آله: مَن عالَ يَتيما حَتّى يَسْتَغْنىَ عَنْهُ اَوْجَبَ اللّه ُ ـ عَزَّ وَ جَلَّ ـ لَهُ بِذلِكَ الْجَنَّةَ كَما اَوْجَبَ اللّه ُ لآِكِلِ مالِ الْيَـتيمِ النّارَ؛
هر كس يتيمى را سرپرستى كند تا آن كه بى نياز گردد، خداوند به سبب اين كار بهشت را بر او واجب سازد، همچنان كه آتش دوزخ را بر خورنده مال يتيم واجب ساخته است.
